Vier dagen lang was het Julianapark het kloppend hart van Venlo. Met muziek, dans, kunst, theater, literatuur, wetenschap, film en een onvermoeibare stroom energie liet Zomerparkfeest zien wat het voor de stad betekent. Het festival, dat zonder noemenswaardige incidenten verliep, bewees dat het traditie en vernieuwing moeiteloos kan laten samensmelten. Het resultaat: een massaal bezochte editie die vertrouwd voelde én prikkelde waar het spannend werd.

Zomerparkfeest zou Zomerparkfeest niet zijn zonder die namen waar je meteen voor valt. Kensington behoeft geen uitleg. Frenna bracht swagger en hits en liet harten sneller kloppen. S10 liet de chemie met haar band vonken, Bas Haring voelde als een goed gesprek met je lievelingsoom en Fresku was de knuffelbeer die zelfs op je slechtste dag een lach weet te brengen. Voor de liefhebbers van stevig werk waren er Claw Boys Claw met pure rock-’n-roll, Blaudzun met zijn meeslepende indiepop en Bettie Serveert die bewees waarom ze al decennia tot de top van de alternatieve scene behoren.

De Leedjes van De Vrijbuiters brachten een ode aan de grootste band die Venlo ooit kende. Luca V/D Hombergh, die vorig jaar nog debituurde in de intieme setting van het TEATRO, vulde ZELT tot de nok toe met een extatische massa. Saul Pieck raakte harten met zijn film Wat Je Nooit Zei, het bewijs dat ontroering en bewustwording ook een plek hebben op Zomerparkfeest.

Ook het onverwachte is een vaste gast op Zomerparkfeest. De barokmusical Aqueerius was een uitbundige tijdreis vol theatrale overdaad. Primaat kwam, zag en overwon. Sofie Kramer liet met een paaldans vol kracht, elegantie en verleiding TEATRO nog lang nasudderen. Verstild en intens groots bracht Pieter de Graaf ZELT in vervoering en bij State Power veranderde AMIGO in één grote kolkende moshpit.

Ook jongeren tussen de 18 en 24 jaar bleken Zomerparkfeest dit jaar goed te hebben gevonden. Milolaathetlukken, Pommelien Thijs en Kraantje Pappie hebben daar met energie, herkenbare hits en een directe klik met het publiek ongetwijfeld een flinke rol in gespeeld.

Ja, het was een topeditie, maar in een tijd waarin gratis festivals op deze schaal, volledig gedragen door vrijwilligers, in Nederland allang geen vanzelfsprekendheid meer zijn, kan Zomerparkfeest niet achterover gaan leunen. “We laten in Venlo zien dat een dergelijk evenement kan én moet bestaan. Om mensen samen te brengen, makers kansen te bieden en bovenal om cultuur voor iedereen toegankelijk te houden,” aldus debuterend voorzitter Manpreet Gil. “Wat we dit jaar met z’n allen hebben laten zien smaakt naar meer. De komende maanden gaan we intern aan de slag om nieuwe ideeën uit te werken en samen met onze vrijwilligers, partners en bezoekers de basis te leggen voor de komende edities.